Praat jij wel eens over de dood?

Longarts Sander de Hosson schreef tijdenlang een blog. Zijn missie: ‘eerder en meer over de dood spreken’, met een pleidooi voor de palliatieve zorg, waar in ziekenhuizen nog altijd te weinig aandacht voor is, zo meent hij. Afgelopen week schreef hij de laatste en meerdere kranten besteedden er aandacht aan, zeker nu deze week het boek van hem verschijnt waarin een groot deel van zijn teksten is gebundeld.

Vrolijk

Veelal houden we de dood liever zo ver mogelijk bij ons vandaan en leven we er ogenschijnlijk vrolijk op los, zo zien we op Facebook en Instagram. We hebben natuurlijk weer een top-weekend gehad en gaan helemaal happy de nieuwe week in. Niks mis mee, maar hoe ouder we worden hoe meer we met de eindigheid van het leven worden geconfronteerd. Om ons heen worden mensen ouder, soms ziek en soms gaan ze dood. En hebben we het daar wel eens over?

Omroep Max

Het is al een aantal jaren geleden dat ik samen met een vriendin biografieën schreef voor mensen die wisten dat ze niet lang meer te leven hadden. Ik zocht deze mensen op, voerde urenlange gesprekken, tekende dit op en uiteindelijk vormde zich een persoonlijk boek. Soms in een kleine oplage die alleen voor de familie was bedoeld, soms in hogere oplages. Sommigen wilden met hun levensverhaal het liefst in De Wereld Draait Door terecht komen. Als het niet anders kon, dan maar postuum. Zover is het niet gekomen, maar we zaten wel in een televisieprogramma van omroep MAX om over het werk te vertellen, samen met een opdrachtgeefster die niet lang na de uitzending is overleden. De geïnterviewden gingen uiteindelijk allemaal dood. Had het boek dan nog iets te betekenen?

Rustiger

Er bestaat een therapie die waardigheidstherapie heet, waar in een ziekenhuis in Denemarken onderzoek naar is gedaan. Terminale patiënten werd de mogelijkheid geboden hun levensverhaal te vertellen. Dat werd opgetekend door verpleegkundigen met een duidelijk doel: het zorgde er voor zorgen dat de patiënt een waardiger einde wachtte en rustiger kon sterven omdat door het vertellen van zijn verhaal de patiënt besefte dat zijn leven van betekenis was geweest. Het maakte de patiënt minder angstig en meer tevreden. Voor de nabestaanden maakte het verhaal de rouwverwerking lichter.

Stervensgoed

Het bevestigde het belang van ons werk, dat werd uitgegeven onder de naam Levensteken, tenminste… na een tijdje. We startten het label onder de naam: Stervensgoed. Daar schrokken sommige mensen van. Niet de mensen die nog maar kort te leven hadden, maar juist de mensen die daar nog vrij ver vanaf stonden. Uit respect hebben we de naam gewijzigd, maar het bevestigde dat de dood, het sterven, nog vaak angst inboezemt. We willen het er eigenlijk niet echt over hebben.

Dood

De Hosson in de kranten: “… Palliatieve zorg is een holistisch vak. Er is aandacht voor pijn en benauwdheid, maar iemand die ongeneeslijk ziek is heeft veel meer nodig dan alleen medicatie of een operatie. Mensen zitten vol vragen.” En dus is hij van mening dat je tijdig met patiënten over de dood moet praten.…”Ik vind dat je dat woord dood letterlijk moet benoemen. Niet van: u gaat vertrekken. Of: u bent er binnenkort niet meer. Je moet er niet omheen draaien.”

Wat vind jij hiervan?

Slotcouplet – Ervaringen van een longarts door Sander de Hosson. Verschijnt dinsdag bij uitgeverij De Arbeiderspers. Prijs: 18,99 euro.

Deel dit artikel

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Full 2
Culinaire routes
De leukste restaurants, de meest verfijnde smaken, de eerlijkste gerechten.
Full 2
Full 2
Er op uit
Nederland is veelzijdiger dan je denkt. Laat het dagelijkse leven even achter je en geniet!
Full 2
Full 2
Fiets, wandel- en vaarroutes
Kom lekker in beweging en loop of fiets een mooie route!
Full 2
Full 2
Schrijf mee
Vertel jij graag mooie verhalen? Schrijf dan mee met de redactie van 50+
Full 2
previous arrow
next arrow
Scroll naar boven
Scroll naar top