BLOG – Ik probeer naar de vakantie toe te werken binnen een vooral zelf gecreëerde hoos aan werk. Ik wil zoveel mogelijk afspraken in die laatste week plannen.
Er is nog zoveel belangrijk en in het proces van conflicthantering is timing van gesprekken cruciaal. Teveel tijd tussen gesprekken verhoogt het risico op mislukken en te dicht op elkaar plannen ook. Welke zaken kunnen veertien dagen wachten en welke zaken hebben stappen naar de afronding nodig. Teveel tijd kan net weer die terugslag geven doordat het vertrouwen daarvoor nog te flinterdun bleek. Het zorgvuldig afstemmen van wat nodig is en in welke frequentie is essentieel voor de doorbraak.
Schone lei
Die vakantie valt in dat proces bijna vijandig binnen. Ondergeschikte afwegingen dringen zich op. Alles moet voor de vakantie af om te voorkomen dat ik ín de vakantie met werk bezig ben. Alleen zo maak ik de weg vrij om te kunnen ontspannen. Ook alle zaken die op mijn to do list staan, zelfs die voor de lange termijn, moeten ineens afwerkt worden. De druk wordt hoger en hoger. Een opdracht die gedoemd is te mislukken natuurlijk. Waarom moet alles af, waarom wil ik met de zogenoemde schone lei straks weer aan het werk?
Onvervangbaar Een vakantie komt ondernemers altijd slecht uit want het werk staat op nummer één, ook al ontken je dat natuurlijk. Ook ik. Als zelfstandige ben ik onvervangbaar dus het werk blijft liggen en de cliënten moeten wachten. Dat vreet aan me, want de client staat centraal en bij mij is dat in familiezaken vooral het kind. In mijn hoofd ben ik eigenlijk alweer terug. Aan het thuisfront heb ik twee dochters die voor het eerst van hun leven, ik ook trouwens, acht dagen ‘all inclusive’ (slik) naar Spanje gaan. Het lijkt ze al heel lang zo geweldig. Mij krijgen ze minder enthousiast. Ik hou van kamperen! Nu één dochter voor haar havo-examen geslaagd is en binnen afzienbare tijd, nog even afzien, de deur uit gaat, lijkt het mij dan toch een gepaste beloning. Ook dit is een kwestie van timing. Ik ben er klaar voor.
Nog zoveel
Maar eerst nog studiefinanciering aanvragen voor de één, boeken havo 5 voor de ander, het inchecken regelen van bagage en stoelen én de hond trimmen. Dan nu echt het laatste werk, nog even een subsidieaanvraag en zo nog wat zaken. Mijn visitekaartjes moeten nog bijbesteld en, en… er is nog zoveel. Nog één dag en dan gaan we weg. Vakantie is een enorme klus vooraf om de achtbaan af te remmen en tot stilstand te brengen voor een veertiendaagse pitstop. Ik denk dat ik de laatste klussen van mijn lange termijnlijst maar meeneem. Dan begin ik over twee weken in ieder geval zeker met een schone lei.
